𝐑𝐞𝐤𝐫𝐮𝐭𝐚𝐜𝐲𝐣𝐧𝐞 𝐬𝐚𝐯𝐨𝐢𝐫-𝐯𝐢𝐯𝐫𝐞.

𝐃𝐳𝐢𝐬́ 𝐩𝐨𝐫𝐮𝐬𝐳𝐚𝐦𝐲 𝐭𝐞𝐦𝐚𝐭 𝐩𝐫𝐳𝐞𝐜𝐡𝐨𝐝𝐳𝐞𝐧𝐢𝐚 𝐳 𝐫𝐞𝐤𝐫𝐮𝐭𝐞𝐫𝐞𝐦 𝐧𝐚 „𝐭𝐲”.

Czy warto, czy to przystoi? W jaki sposób powinniśmy się zwracać do osoby rekrutującej?

Niezaprzeczalnie podstawową, najbezpieczniejszą i najbardziej pożądaną formą jest ogólnie przyjęty zwrot grzecznościowy – „pan/pani”. Coraz częściej jednak ze strony kandydatów (a czasem i ze strony rekruterów) pada propozycja przejścia na TY. W szczególności dotyczy to młodszych osób oraz branży nowoczesnych technologii informatycznych. W firmach, w których panuje nieformalna kultura organizacyjna, tego typu forma będzie dopuszczalna. Nie będzie ona możliwa jednak w każdej branży i w każdej organizacji.

Kiedy w szczególności nie przystoi proponować przejścia na „ty” osobie rekrutującej? Przede wszystkim, jeśli wiemy, że jest to osoba dużo starsza od nas lub jeśli wiemy, że zajmuje ona wysokie miejsce w hierarchii organizacji. Taka sytuacja powinna wymuszać na nas zachowanie dystansu i ostrożności w kwestii przechodzenia na mniej formalne stosunki na samym początku znajomości.

Czasem to kandydaci, szczególnie młodzi, pytają rekruterów o przejście na mniej formalny tryb zwracania się do siebie. Wśród rekruterów jednak może powodować to zamieszanie, gdyż codziennie kontaktują się z dziesiątkami kandydatów, i za kilka dni, kontaktując się z Tobą ponownie, dany rekruter może zapomnieć, że zdążyliście przejść na „ty”.

Warto mieć świadomość, że nie każdy lubi i chce mówić sobie po imieniu i często może to prowadzić do nieprzyjemnej sytuacji. Szczególnie w naszej polskiej kulturze, która zakorzeniła w nas pewnego rodzaju dystans w zwracaniu się do osób nieznajomych czy wyższych od nas rangą. Najbezpieczniejszą formą więc, zarówno dla rekrutera jak i kandydata, jest zachowanie tej formy dystansu, a jeśli któraś ze stron poczuje, że przejście na „ty” ułatwi komunikację, może subtelnie to zaproponować. Nie powinniśmy jednak nikogo do tego zmuszać.